Er is iets fascinerends aan hoe mensen zich vastklampen aan wat bekend voelt, zelfs als datgene waar ze zich aan vasthouden pijn doet. Op social media zie ik het vaak, maar ook in het dagelijkse leven: mensen die gevangen blijven in een negatieve spiraal. Ze zitten vast in hun ellende, niet omdat ze dat willen, maar omdat het bekend terrein is. Het is alsof het onbekende hen meer angst inboezemt dan de pijn waarin ze zich bevinden. Ze blijven zitten, zich afvragend of er ooit iets zal veranderen, terwijl ze de sleutel tot verandering zelf in handen hebben.
Ik herken het, want ik heb er zelf gezeten. Bijna dertig jaar lang bleef ik in dezelfde cirkel draaien. Het was een plek waar ik mezelf wegcijferde, waar ik redelijk ongelukkig was maar waar ik toch bleef. Niet omdat ik daar echt wilde zijn, maar omdat het me vertrouwd was. De gedachte om eruit te stappen, om een sprong te wagen, leek overweldigend. Wat als ik zou vallen? Wat als het nieuwe nog erger zou zijn?
Maar op een dag kwam het besef: dit kan niet alles zijn. Ik begon te realiseren dat het niet egoïstisch is om voor jezelf te kiezen, maar juist noodzakelijk. Het leven dat ik leidde, paste niet meer bij wie ik was of wie ik wilde zijn. De keuze om een sprong te wagen was niet makkelijk. Het voelde alsof ik mezelf moest losrukken uit iets wat al jaren mijn identiteit was. Maar weet je wat? Het gaf me opluchting. Het gaf me ademruimte.
Het moeilijkste aan deze sprong is niet de sprong zelf, maar het moment ervoor: de twijfels, de angsten, de excuses die je jezelf voorhoudt. Maar ik kan je vertellen, uit ervaring, dat de vrijheid die je voelt als je eenmaal springt, alles waard is. Soms is de sprong de enige manier om uit een negatieve spiraal te komen. Het is een daad van liefde voor jezelf, een erkenning dat je het waard bent om een beter leven te leiden.
Natuurlijk is het eng. Natuurlijk is het zwaar. Maar als je blijft zitten waar je bent, zal er niets veranderen. Je verdient beter. Je verdient een leven waarin je kunt ademen, waarin je kunt groeien, waarin je jezelf kunt zijn. Soms betekent dat dat je een stap moet zetten in het onbekende, hoe eng dat ook lijkt.
Dus als je je vast voelt zitten, als je denkt dat er geen uitweg is: weet dat er altijd een keuze is. Die sprong, hoe klein of groot ook, kan het begin zijn van iets wat je nu nog niet voor mogelijk houdt. En als iemand die die sprong heeft gemaakt, kan ik je zeggen: het is het waard. Je bent het waard.
Reactie plaatsen
Reacties