De Reis naar Binnen

De Reis naar Binnen

Het was rond de tijd van corona, ergens in 2019, dat een zacht, maar onmiskenbaar stemmetje tegen me zei: "Kom Mario, we gaan op reis. We pakken het vliegtuig en gaan." In eerste instantie dacht ik aan een zonnig oord, een wereldreis misschien. Maar het werd een heel andere reis. Een veel mooiere, diepgaandere reis: een reis naar binnen.

Het voelde alsof ik een vliegtuig instapte zonder echt te weten waar de bestemming lag. Alleen het vertrouwen dat ik moest gaan, hield me in beweging. De reis begon met veel turbulentie. Hoogtes die me lieten zweven van vreugde en lichtheid, afgewisseld met dalen die me de diepten van mijn angst en verdriet lieten voelen. Het leek soms alsof het vliegtuig uit elkaar zou scheuren in de stormen die ik moest trotseren. Stormen van twijfel, pijn en herinneringen die ik jarenlang had onderdrukt.

Ik weet nog hoe vaak ik dacht dat ik zou neerstorten, dat de reis te zwaar zou zijn. Maar steeds, op het moment dat ik het bijna wilde opgeven, voelde ik de kalme aanwezigheid van de piloot. Een onzichtbare gids, een wezen van licht, die ondanks de chaos de controle hield. Hij stuurde me door de stormen heen, vastberaden en zonder aarzeling, richting een klein, flikkerend lichtpuntje aan de horizon.

Dat lichtpuntje leek in het begin zo ver weg. Maar naarmate de reis vorderde, begon ik te begrijpen dat het geen bestemming ver buiten me was. Het was een thuiskomen, een hereniging met een deel van mezelf dat ik onderweg was kwijtgeraakt. Het lichtpuntje groeide, en uiteindelijk bleek het te stralen vanuit mijn eigen kern. Het wezen dat daar op me wachtte, was ikzelf – mijn ware zelf, mijn wezenlijke ik.

Het vliegtuig landde nooit, omdat de reis naar binnen nooit echt eindigt. Maar de stormen zijn minder geworden. En zelfs als ze opkomen, weet ik nu dat ik niet bang hoef te zijn. De piloot is er, altijd. Dat wezen van licht, dat de weg kent en me herinnert aan wie ik werkelijk ben.

Die reis, die reis in mezelf, was misschien wel de mooiste reis van mijn leven. Geen tropische stranden of verre landen kunnen tippen aan de schoonheid van het ontdekken van je eigen ziel. Want uiteindelijk is dat waar het allemaal om draait: de reis naar binnen, de reis naar huis.