Stel je voor dat je hart een herberg is. Niet zomaar een herberg, maar eentje waar alle reizigers – of beter gezegd, gevoelens – mogen aankloppen. Ze komen van heinde en verre, vaak ongevraagd, en soms zelfs ongewenst. Toch staan ze daar, met een koffer vol emoties, wachtend op een uitnodiging om binnen te mogen.